Çok şey değişti aslında dünyamızda…
Tüketiyoruz, tükeniyoruz da peki bunun
farkında mısın?
Uzun uzun binalar inşa ederken, hatta
bulutları aşan plazalarımız varken, sabrımızı kısalttık.
Geniş geniş yollarda seyahat ederken,
görüşlerimiz daralttık.
Promosyonları yakalarken, mutluluğu bir
türlü yakalayamadık.
Evlerimizi
büyüttük, aile yapımızı küçülttük.
Farkında mısın?
Sayısız ev gereçlerimiz varken, kullanmak
için ayırdığımız zamanımızı azalttık.
Kendimizi
geliştirmek için bir sürü eğitim alırken, sağduyumuzu azalttık.
Bilgimiz var sanıyorken, bunu idrak
edecek bilgeliğimiz azalttık.
Çok ama çok harcarken, sahip
olduklarımız azalttık.
İnsan sayımızı çoğalttık, ama insani değerlerimizi
azalttık.
Farkında mısın?
Alkol ve sigara tüketirken, sayısız bahaneler
ürettik.
Kalabalıklaşırken yalnızlaştık.
Komedi filmlerinin sayısını artırken birlikte
çok az güldük.
Eskiye göre daha geç ölürken, ama
daha erken yaşlandık.
Hiç kitap okumuyorken, sürekli beddua
okuduk.
Beton uğruna doğanın canına okuduk.
Farkında mısın?
Sürekli konuşurken,
karşımızdakini dinlemedik.
Dinliyormuş gibi yapıp sıranın bize
gelmesini bekledik.
Sevecek çok az şey bulurken ne çok nefret
ettik.
Farkında mısın?
İnsanoğlu uzayı bile
komşu yaparken, komşunun kapısını pas geçtik.
Yemekleri hızlı yerken, aç doyurmada
yavaş kaldık.
Dünyaları keşfederken, kendimizi
keşfedemedik.
Büyük adamlar yaratırken küçük karakterler içine
yerleştirdik.
Her sabah yataktan
kalkabiliyorken, şükredemedik…
Biz bu hayatı yaşamayı beceremedik…
